1. Yazılışları bir, anlamları ve okunuşları ayrı olan kelimeleri ayırt etmek için, okunuşları uzun olan ünlüler üzerinde:
| aciz (güçsüzlük) | âciz (güçsüz) |
| adem (yokluk) | âdem (insan) |
| adet (sayı) | âdet (gelenek, alışkanlık) |
| akit (sözleşme) | âkit (sözleşme yapan) |
| ala (karışık renkli) | âlâ (pekiyi) |
| alem (bayrak) | âlem (dünya, evren) |
| Ali (kişi adı) | âli (yüce, yüksek) |
| alim (her şeyi bilici) | âlim (bilgin) |
| ama (fakat) | âmâ (görmez, kör) |
| amin (kimya terimi) | âmin (dua sözü) |
| aşık (ayak bileğindeki kemik) | âşık (vurgun, tutkun) |
| ayan (belli, açık) | âyan (ileri gelenler) |
| batın (karın) | bâtın (iç; gizli) |
| dahi (bile) | dâhi (yaratıcı gücü olan kimse) |
| dahil (karışma) | dâhil (iç, içeri) |
| dar (ensiz) | dâr (ev) |
| fani (ışık şiddeti) | fâni (ölümlü, gelip geçici) |
| hadis (Peygamber sözü) | hâdis (meydana gelen) |
| hak (doğruluk) | hâk (toprak) |
| hakim (hikmet sahibi) | hâkim (yargıç) |
| hal (pazar yeri; çözme) | hâl (durum, vaziyet) |
| hala (babanın kız kardeşi) | hâlâ (henüz) |
| hasıl (ekin) | hâsıl (olan, ortaya çıkan) |
| haşa (kalın kumaş parçası) | hâşâ (asla) |
| havas (nitelikler) | havâs (duygular) |
| haya (er bezi) | hayâ (utanma duygusu) |
| mani (ruh hastalığı) | mâni (şiir türü; engel) |
| nakil (taşıma) | nâkil (taşıyan) |
| nar (bir meyve) | nâr (ateş) |
| nazım (manzume) | nâzım (düzenleyen) |
| rahim (döl yatağı) | rahîm (koruyan, merhamet eden) |
| sadır (göğüs) | sâdır (çıkan, görünen) |
| sari (bir tür giysi) | sâri (bulaşıcı) |
| şahıs (kimse, kişi) | şâhıs (sırık) |
| şura (şu yer) | şûra (danışma kurulu) |
| tabi (elbette) | tâbi (bağımlı; basıcı) |
| vakıf (para, mülk) | vâkıf (bilen; vakfeden) |
| varis (damar genişlemesi) | vâris (mirasçı) |
| vasi (mirası yöneten) | vâsi (geniş, engin) |
| yad (yabancı) | yâd (anma) |
| yar (uçurum) | yâr (sevgili) |
| zati (zaten) | zatî (kendine özgü) |
